นกกก หรือ นกกาฮัง หรือ นกกะวะ หรือ นกอีฮาก (Great Hornbill)
หลังจากเราวนเวียนกับเขาใหญ่มาเป็นหลายรอบ รอบนี้เราโชคดีมาก เราขับรถผ่านเส้นทางเดินป่าหนองผักชี น่าจะกิโลเมตร 33 เราเห็นกลุ่มนักท่องเที่ยวยืนถือกล้องเหมือนรอดูอะไร ไม่รอช้า เราจอดรถ เด็กน้อยสอบถามผู้ใหญ่ใจดี ได้ความว่า ตอนนี้ไทรสุก ทุกคนกำลังเฝ้ารอนกเงือก
ไม่รอช้า เด็กน้อยขนอุปกรณ์ส่วนตัวลงแบบรู้งาน ขาตั้งกล้องกาง เอา NikonP1000 เสียบกล้องกับเพลทกล้อง เก้าอี้สนามประจำตัว เริ่มติดตั้งสายลั่นชัตเตอร์ นกยังไม่มา อุปกรณ์พร้อม คนพร้อม นั่งยิ้มรออย่างสุขใจ
แล้วเวลาที่รอคอยก้อมาถึง นกเงือกลงและลงต้นไทรแถวหน้าเด็กชายพอดี เด็กชายไม่รอช้า โฟกัสไปที่นกเงือก P1000ไม่ได้โฟกัสเร็ว แต่นกเงือกอยู่แต่ละจุดค่อนข้างนาน ก้อคงฟินกับรสชาติลูกไทร มือขวาเด็กชายซูมปรับกล้อง มือซ้ายจับสายลั่นเตรียมตัว แม่เหมือนจะหยุดหายใจ จะเร่งก้อไม่ได้ อีกใจก้อกลัวนกบินหนี เมื่อไรจะโฟกัสเสร็จ พอได้ที่เสียงแชะแรกมา แม่ค่อยเริ่มหายใจ กลัวไม่ได้รูปแล้วแม่ต้องขับรถพามาซ่อม เป็นภาพที่ลืมไม่ลง เด็กชายตัวน้อยนั่งเก้าอี้สนาม มือซ้ายกดสายลั่นชัตเตอร์ มือขวาพร้อมในการปรับกล้อง ตามองนกเงือกบนต้นไม้ หน้าตาเปี่ยมไปด้วยความสุข ช่างเป็นช่างภาพที่มีความสุขจริงๆ ใครที่มองเห็นภาพเด็กน้อยวันนั้น ต่างยิ้ม ยิ่ม ยิ้ม แม่มองภาพใน display 3 นิ้ว ภาพสวยๆชัดๆทั้งนั้น หัวใจพองโตกับภารกิจสำคัญของเด็กชาย
ถ้าถามแม่ นกตัวนั้นคือ นกเงือก ถ้าเป็นมุมเด็กชาย จะต้องเคลียร์ มันคือ นกกก ครับ อีกชื่อคือนกกาฮัง ภาษาอังกฤษเรียกว่า Great Hornbill (ภาษาอังกฤษก้อมา) เป็นนกเงือกที่ตัวใหญ่ที่สุดในโลก เด็กชายว่างั้น คำอธิบายทุกอย่างมาจากเด็กชาย ผู้จดจำคำบอกเล่ามาจากผู้รักธรรมชาติ เจ้าหน้าที่หรือ โลกไซเบอร์ แม่ไม่สามารถจำได้ขนาดนี้ ฝีมือถ่ายรูปก้อจะมาจากเด็กชาย แม่ไม่เทียบเท่า ความยากคือหานกไม่เจอ
ตัวผู้นกกาฮังจะมีลักษณะ ตาแดง ใต้โหนกมีดำ
ตัวเมีย ตาสีขาว ใต้โหนกเป็นสีเหลืองส้ม
แบบ ตัวเมียจะแบบนี้ คำอธิบายของลูก เม่ชอบมาก สั้นๆ เข้าใจง่าย ถึงยังไงก้อต้องถามเพศโดมทุกครั้งที่เห็น
ภาพนกกกที่ลงในนี้ มีหลายยุค หลายสมัย รื้อความทรงจำเก็บได้ไม่ทั้งหมด
นกกกกินอาหาร
โดมเล่าว่า น้าๆที่ดูนกเล่าให้โดมฟังว่า นกเงือกกินผลไทร หรือ ผลอื่นๆ นกจะดึงผลออกจากต้นคาบไว้ในปาก จังหวะถัดไป จะต้องโยนเข้าไปในปาก เป็นภาพที่มองผ่าน P1000 ของโดมสบายๆ ความรู้ใหม่ของแม่ทีเดียว แม่ไม่เคยสังเกต
นกกกป้อนอาหาร
 |
| โพรงนกเงือก |
 |
| ลูกน้อยอยู่ในโพรงรอาหาร |
 |
| นกเงือกกำลังป้อนอาหาร |
บางครั้งเราไปถึงเขาใหญ่ เจ้าหน้าที่คนเดิม เข้าใจการเรียนรู้ของเด็กน้อย จะพาเราไปชมนกเงือกป้อนอาหาร ไม่ต้องกลัวเราไปกวน นกอยู่ไกลมาก ได้แต่มอง มีแต่ กล้องP1000 ของโดมที่ช่วยทำให้เราเห็นภาพชัดมาก เสมือนนกอยู่ใกล้เรา
นกเงือกจะขย้อนอาหารมาทีละเม็ด ป้อนเข้าปากของนกน้อยในโพรง รอบนึงก้อป้อนหลายเม็ดอยู่ เม็ดอาหารก้อคือ เมล็ดพืช ลูกไทร ลูกตาเสือ
เวลานกกกบิน เสียงจะดังมาก ดังกังวานเป็นจังหวะ เสียงร้องดังก้องกังวาน โอ้ก โอ้ก โอ้ก ถ้าไม่ใช่ฤดูป้อนอาหาร เราจะเห็นนกกกจะบินเป็นคู่
โดมเล่าให้แม่ฟังว่า ถึงฤดูผสมพันธุ์ หาโพรงหารังได้ นกกกตัวเมียจะบินเข้ารัง ถอดขนตัวเองจนหมด แปลว่า นกกกตัวเมียจะบินไม่ได้ นกกกตัวผู้จะมีหน้าที่หาอาหารมาป้อนให้ตัวเมีย จนตัวเมียออกลูกน้อย ตัวผู้ยังหาอาหารมาป้อนให้ตัวเมียไม่หยุดไม่หย่อน ถ้านกตัวผู้ตาย แปลว่า นกกกตัวเมียและลูกน้อยในโพรงจะตายด้วย เพราะไม่มีอาหาร ตัวผู้ตัวอื่นจะไม่มาป้อนแทน นกกกจึงเป็นนกที่รักเดียวใจเดียว เป็นสัญลักษณ์ของคนรักครอบครัว
ฟังแล้วน้ำตาไหล เวลาเราได้ยินข่าว คนฆ่านกเงือกเอาโหนก คนจับนกเงือก จะรู้สึกโกรธ แล้วตัวเมียกับลูกจะอยู่อย่างไร
มหัศจรรย์สมองเด็กจริงๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น