นกเงือก เขาใหญ่.. จุดเริ่มต้นการรักษ์นก
เมื่อมี request จะช้าอยู่ใย แรงเรียนรู้ของเด็ก แม่ก้อต้องรีบตอบสนอง(ทำได้ก้อทันที) เด็กชายดีใจมากที่แม่ตัดสินใจพาท่องโลกของนกที่มากกว่านกในกรุง ทริปเขาใหญ่สำหรับแม่คือเช้าไปเย็นกลับ คือ แม่ยังมโนไม่ออก ว่าจะเอาเด็กชายไปนอนบนเขาใหญ่อย่างไร เสาร์ทิตย์ไหนว่าง คิดแล้วขึ้นเลยเป็นอย่างนี้ส่วนใหญ่
อุปกรณ์ชิ้นที่ 3 : Passport การท่องเที่ยวอุทยานแห่งชาติของประเทศไทย สำคัญอีกตัว ต้องมี แรงกระตุ้นอย่างดีที่ต้องมีตราปั๋มพร้อมลายเซ็นต์ กลายเป็นสิ่งที่สำคัญมากเพราะถ้าหายเราต้องเริ่มไปเที่ยวตามที่ต่างๆใหม่อีกรอบ
 |
| หาซื้อได้ตามช้อปปี้ เคยเห็นที่ศูนย์หนังสือจุฬา กว่าแม่จะเข้าใจ ผ่านไปหลายปีถึงจะซื้อให้ |
 |
| ตาปั๊มและของแท้ต้องมีลายเซ็นต์ (ตามความคิดเด็กชาย) |
เมื่อถึงด่านเก็บเงินขาขึ้นเขาใหญ่ฝั่งบ้านเนินหอม เด็กชายไม่รอช้าขอแผนที่จากเจ้าหน้าที่ ชี้พิกัดจุดกับแม่ที่อยากไป สิ่งที่แม่กลัวคือสภาพรถที่หลายปี ใจสู้เกินร้อยเพื่อฝันของเด็กชาย ความรู้เจ้าเกินกว่าที่แม่จะคาดคิด การบ้านที่ทำก่อนมาดูนกยากหยั่งถึง จุดต่างๆบนเขาใหญ่พร้อมชื่อนกที่มีผู้พบเจอบนเขาใหญ่ ได้ผ่านการรีวิวของเด็กชายมาเป็นอย่างดี รู้เยอะกว่าแม่ นำทางไป ความตื่นเต้นของลูกผลักดันให้แม่ต้องทำต่อไป
 |
| ด่านขึ้นเขาใหญ่ฝั่งบ้านเนินหอม ปราจีน |
หลังจากเด็กชายมี National Parks Passport และถ้ายังไม่มีตราประทับ เธอจะติดต่อเจ้าหน้าที่ที่ด่านเข้านี่แหละ พี่ครับผมขอประทับตราด้วยครับ และขอลายเซ็นต์ด้วยครับ เสียงเจื้อยแจ้วแต่เล็กจนโตเลย
เราขับรถขึ้นเขาใหญ่ หลงทางนิดนึง (ตามประสาแม่) พอเข้าเขตสีเขียว ความสดชื่นเข้ามาแทนที่ความเหนื่อย เขาใหญ่ เป็นอุทยานที่มีคงความเป็นผืนป่า มีสัตว์ป่า และการเดินทางค่อนข้างสะดวกสบาย มีร้านอาหาร ร้านกาแฟ จุดชมวิว
ไปทุกครั้งใช่ว่าจะเจอนกทุกครั้ง เราต้องเรียนรู้มากมาย ชีวิตสัตว์ป่า ธรรมชาติ และที่สำคัญเรียนรู้ความผิดหวัง ทุกครั้งเราจะแวะที่ กิโลเมตร 30 นักท่องเที่ยวเขาใหญ่จะรู้จักจุดนี้เป็นอย่างดี เป็นจุดชมวิว เราได้พูดคุยกับเจ้าหน้าที่หลายคนที่โน่น หลายคนเอ็นดูเด็กน้อยที่อยากเห็นนกเงือก เจ้าหน้าที่จะสอนโดมว่า ดูง่ายๆ ต้นไทร ต้นตาเสือ ต้นไหนสุก ต้นนั้นจะมีนกเงือกลง
ดูเหมือนง่าย แต่ไม่ง่ายสำหรับแม่ เกิดมาแยกแยะต้นไม้ไม่ถูก ต้นไหนล่ะ ที่เรียกต้นไทร ต้นไหนนะที่เรืยกลูกตาเสือ มีครั้งนึง เจ้าหน้าที่บอกว่า ขับลงไปสักสองโล จะเห็นต้นยางที่ต้นนั้นจะมีรังนกเงือก คือ ต้นยางเป็นไงนะ ไม่รู้จักอีก เจ้าหน้าที่แกดูละ อธิบายคงเหนื่อย แกนำทางไปเลย
นกเงือกไม่ได้อยู่ที่เดิมตลอดเวลา ไม่ได้หากินต้นเดิมตลอดเวลา พฤฒิกรรม แหล่งอาหาร น่าจะเป็นปัจจัยสำคัญในการจะได้พบเจอนก การได้พูดคุยกับผู้รักธรรมชาติผสมกับการทำการบ้านเรื่องนกเงือกก่อนไปของเด็กชายเป็นจุดที่เติมอรรถรสให้กับการผจญภัยของเราแม่ลูก บางครั้งเราตื่นเต้นที่เจอนก กลุ่มผู้รักธรรมชาติเตือนเราว่า ให้เราสงบนิดนึงเด๋วนกตื่น ชมธรรมชาติก้อต้องทำตัวให้เข้ากับธรรมชาติ เห็นด้วย 100% มารยาทการอยู่กับธรรมชาติเพื่อคงความเป็นธรรมชาติสำคัญจริง การถ่ายทอดจากผู้รู้เป็นสิ่งสำคัญ คำอธิบายและภาพที่เห็นข้างหน้าย่อมดีกว่าข้อมูลตัวหนังสือจากเน็ตเป็นไหนๆ ขอขอบคุณผู้รักธรรมชาติที่แนะนำเรา เด็กน้อยจะได้เรียนรู้และเติบโดร่วมช่วยอนุรักษ์ธรรมชาติต่อไป
นกเงือกรอบแรกของโดม เด็กน้อยวัยเจ็ดปี
เมื่อเลือกละว่าเป็นเขาใหญ่ เพราะไม่ไกลจากกรุงเทพ เช้าไปเย็นกลับแบบสบายๆ ไม่รู้ว่าแม่หรือลูกที่ตื่นเต้นเพราะต่างก้อไม่เคยเห็นนกเงือกตัวเป็นๆ
เรามาแบบจินตนาการว่า เมื่อขึ้นมาบนเขาใหญ่ เราจะเห็นนกเงือกมากมาย บ้างเกาะอยู่ บ้างบินบนท้องฟ้า เราหลงใหลกับวิวข้างทาง หยุดเป็นระยะตามจุดชมวิวต่างๆ แต่ในใจก้อยังคิด ทำไมไม่เห็นนกเงือก จนเด็กชายตัวน้อยมองขึ้นบนท้องฟ้า ชี้ให้แม่ดู นกตัวใหญ่สีดำขาว ดูปากแข็งๆสีเหลือง กำลังบิน ไม่รอช้า เราขับตามนก จนนกจอดเกาะอยู่บนต้นไม้ต้นนึง โชคดี ตรงนั้นใกล้อ่างเก็บน้ำแสงศร เราก้อจอดตรงจุดจอดรถอ่างน้ำแล้ววิ่งไปที่ต้นไม้ที่นกเกาะ วิ่งไปได้ระยะนึง นกก้อบินจากไป กล้อง Cannon ที่เตรียมไปยังไม่ได้ลั่นชัตเตอร์รูปนกเงือกแม้แต่น้อย อ่ะ เห็นนกไรก้อถ่ายรูปไป เด็กน้อยแอบบ่นว่า แม่กล้องเรามันถ่ายมาแล้วนกเบลอ นกตัวเล็กนิดเดียว งานเข้าละซิตานี้
สุขใจที่ได้เห็น วันนี้เรามาไม่เสียเที่ยว Mission Complete นะโดม แม่ดีใจสุดๆ
เด็กน้อยวัยเจ็ดปี มองหน้าแม่ แล้วเจื้อยแจ้วไปต่อ แม่ครับตัวที่เราเห็นเรียกว่านกแก๊ก (แยกสายพันธุ์ได้ด้วย) นกเงือกมี 55 สายพันธุ์ ในประเทศไทยมี 13 สายพันธุ์ ที่เขาใหญ่มี 4 สายพันธุ์ เรายังไม่เจออีก 3 สายพันธุ์ครับแม่
เอ๊ะ ไปแอบทำการบ้านเรื่องนกเงือกมาตอนไหนนะ แอบทึ่งมะน้อย เด็กน้อยของแม่ แม่ไม่ทักท้วงใด ในใจคิดต่อ ยังต้องมาอีก มาเก็บอีก 3 สายพันธุ์ ขับรถพาเด็กชายลงเขา ในสมองมีแต่ตัวเลข 55 13 4 สามเลขนี้วนเวียนไปในสมอง และรู้สึกถึงความไม่มีความสุขที่เด็กชายยังไม่ complete his mission...
วันนี้เรามะมีรูปใดมาก Noรูปนกเงือก ได้ฟิวขับตามนกเงือก แน่นอนปีแห่งเขาใหญ่กำลังจะมาถึง
ปีแห่งนกเงือก เขาใหญ่ 4 สายพันธุ์ เริ่มขึ้นละ
รอบถัดๆไป เด็กน้อยมากับกล้องตัวใหม่ Nikon P1000 ที่ตั้งใจซื้อมาให้ส่องและถ่ายสัตว์ที่อยู่ไกล จะได้เห็นชัดๆ อยู่กันจนเย็น เราเริ่มรู้สึกถึงความผิดหวัง ถ่ายรูปวิวกับนายแบบตัวน้อยถือกล้องตัวใหม่ไปละกัน จนเราพบนักธรรมชาติใจดี ชี้จุดให้เราดูต้นไทรหรือต้นตาเสือสุกนี่แหละ แม้จะชี้อย่างไร แม่ก้อไม่เข้าใจอยู่ดี ต้นไม้ทุกต้นมีลักษณะคล้ายกัน สำหรับแม่มันยากต่อการแยกแยะ ขับตามมาครับ อ่ะ ค่อยพอได้หน่อย
 |
| Nikon P1000 อุปกรณ์ตัวนี้ สุดยอด แบกไหว ส่องไกลถึงดวงจันทร์ ดาวเสาร์ก้อเคย คุ้มมากซื้อมาเกิน 5 ปี |
อุปกรณ์ชิ้นที่ 4 : กล้องถ่ายรูป เราเลือก Nikon P1000 แบกไหวไม่ต้องเปลี่ยนเลนส์ ราคาโอเคร เด็กน้อยถูกใจจนถึงตอนนี้ โฟกัสอาจไม่ทันใจ สำหรับโดม ฝึกความอดทน และท้าทายอยู่ไม่น้อยให้ได้รูปสวย
อุปกรณ์ชิ้นที่ 5 : ขาตั้งกล้อง ภาพจะไม่สั่นไหว
เรายืนอยู่ห่างจากจุดต้นไม้ที่มีผลสุกและคาดว่านกเงือกลงน่าจะระยะประมาณ 200 เมตร อยู่ตรงนี้นกคงไม่เห็นเรา และเราก้อมองไม่ค่อยเห็นนกเช่นกัน นั่งรอจนพระอาทิตย์เริ่มจะตกดิน เหมือนได้ยินเสียงนกหัวขวานก้องกังวาน แม่แอบตื่นเต้น
โดม นกอะไรนะ
คำอธิบายจากเด็กน้อยก้อเริ่มมา แม่ครับ เสียงนี้คือเสียงนกหัวขวาน นกหัวขวานจะเป็นผู้เจาะโพรงให้นกเงือก โพรงที่นกหัวขวานเจาะจะเป็นรังของนกเงือก นกเงือกไม่ได้สร้างรังเองนะ เอ่อ ในชีวิตไม่เคยรู้เรื่องพวกนี้เลย ตื่นเต้นและเรียนรู้ไปกับคำอธิบายของเด็กชาย ทำการบ้านมาดีเช่นเคย
นกมา 1 ตัว ผู้ใหญ่ใจดีที่พาเรามา เริ่มสะกิดเรา 2, 3, 4 ,5 จนเป็นฝูงลงต้นกินผลไม้สุก ปาร์ตี้นก หรือ โต๊ะจีนดีๆ ภาพนี้สวยมาก เสียงชัตเตอร์ของกลุ่มพี่ๆผลัดกันดังไม่หยุด แน่นอนเด็กชายดีใจ กล้องตัวใหม่บนขาตั้งกล้องตัวใหม่จะได้เริ่มทำงาน อุปกรณ์พร้อม เธอเล็งฝูงนก โฟกัสอย่างมีความสุข กล้องโดมซุมได้ไกลครับ มือใหม่ก้อนานนิดนึง แม่ก้อแอบลุ้นกลัวนกจะอิ่มแล้วบินไปหมด ทำไมเสียงชัตเตอร์ไม่ลงสักที กำลังจะลั่นชัตเตอร์ กล้องก้อซูมกลับและเสียง power shutdown ก้อทำงานอย่างอัตโนมัติ แม่กะลูกได้แต่ถอนหายใจ เราเรียนรู้นกและพฤฒิกรรมของนก และเรากำลังเรียนรู้พฤฒิกรรมของกล้อง ไม่มีแบตสำรอง ซื้อกล้องแถมแบตมาก้อนเดียว ชาร์ตแบตเต็ม ก้อมากันทั้งแบบนั้น วันนั้นกลับกันมือเปล่า แต่ความทรงจำภาพฝูงนกเงือกลงกินผลไม้สุกยังไม่เลือน
ลงจากเขาใหญ่เลยหกโมง กลัวว่าเจ้าหน้าที่ด่านฝั่งเนินหอมจะไม่ให้ลง แต่ไม่มีปัญหา เราขับลงมาถึงข้างล่างอย่างปลอดภัย แน่นอนในสมองเรา รอบหน้ามาใหม่ เที่ยวอย่างมีความหวัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น